Coś dla oka

Dzisiaj dodam kilka zdjęć moich obu cudów ;)  W końcu udało mi się jako tako chwycić Debbiśkę.

Tak więc na początek moja księżniczka coraz to bardziej zabiegająca o pieszczoty :D

 Oraz rudego stwora, który z dnia na dzień pozwala sobie na coraz więcej. Wybrzydza przy jedzeniu, miziankach oraz doszło nawet do tego, że nie będzie pić z żadnej innej miski tylko z jego ukochanej malutkiej żółtej miseczki. A był to taki kochany pokojowy i ułożony kotecek :P

A tak po za nawiasem mówiąc Freudzik 6tygodni temu został tatusiem ;)  Dzieciaki urodziły się w tej samej hodowli co rudy czyli Tinwerina*Pl. Są śliczne, wielkie i kudłate! :D Jestem strasznie ciekawa jak wyrosną ostatecznie a zapowiada się bardzo fajnie :)

Niesprawiedliwy los

Odeszła i jej nie ma. W czwartek za Tęczowy Most przeszła moja najukochańsza Nuka.

Nie była to śmierć naturalna... nie odeszła z powodu choroby czy wieku. Została potrącona przez auto. Gdy tylko się dowiedziałam zaczęłam biec by móc jej jeszcze pomóc. Niestety kiedy dobiegłam na miejsce Nuka wydała ostatnie tchnienie. Nie wierzyłam w to co widziałam, nadal nie wierzę. Po prostu nie chcę.

Miała 9lat. Była strasznie energiczna, zawsze chętna do zabawy. Nikt nie powiedziałby, że miała tyle lat, czy to patrząc na jej kondycję czy zachowanie. Była wiecznie młodym psem.

W dzień jej śmieci przyjechałam ją odwiedzić. Poszłyśmy do lasu, rzucałam jej patyki i szyszki. Nie przypuszczałam że coś mogłoby pójść nie tak. Przy pożegnaniu obiecałam jej że niedługo przyjadę i pójdziemy na długi spacer. Po maturach miałam przyjechać na wakacje na Masłońskie, miałam cudowne plany aby wynagrodzić Nuśce ten rok naszej nieobecności codziennymi spacerami i wycieczkami rowerowymi. Na wrzesień mieliśmy wziąć ją do nowego domu. Miała bawić się z kotami, leżeć z nami na jednej kanapie, ujadać pod drzwiami i spać ze mną w jednym łóżku.

Ale teraz jest już za późno.

Teraz już jej nie ma.

Jestem zła, bo mogłam temu zapobiec. Mogłam wziąć ją tamtego dnia na dłuższy spacer, mogłam zapobieć temu, zabronić tacie brania jej ze sobą. Ale teraz już nic nie da się zrobić.

Najbardziej boli mnie to, że ostatnie 8 miesięcy swojego życia żyła w tęsknocie, nie było mnie przy niej Brakło nam 4 miesięcy do ponownego wspólnego życia...

Nuka była cudownym psem, zawsze wesołym, bardzo inteligentnym. Żyła w przyjaźni z kotami, a w szczególności z Debbie. Wiedziała na co może sobie pozwolić, a co jest niedozwolone.

Była z nami ponad 8 lat. Przyjechała do nas na moich kolanach, spała ze mną w większe mrozy, pocieszałam ją gdy po stracie szczeniaków popadła w depresję... Była moją przyjaciółką. I na zawsze już pozostanie w moim sercu.

Nuka [*] 31.08.2004-18.04.2013

Zmiany

Troszkę zmian wizualnych a to za sprawą Meri ;)  Utworzyła nowe logo, które myślę, że idealnie pokazuje dzikość miaukunów, a przy okazji dzieciaki już podrośnięte i pora najwyższa była odświeżyć banner ;) Tak więć dziękuję bardzo Meri :)
Przy okazji zmieniłam inne elementy bloga, chyba trochę się tego napaćkało, ale mi jak najbardziej się podoba :D
A tuż przed chwilą po raz pierwszy od długiego czasu Freud dosiadł sie na fotel do Debbiśki żeby zaraz potem oboje zaczęli się usilnie memłać nawzajem ;) Już wielce uradowana czekałam na moment gdy to moje stwory zasną w siebie wtulone, gdy tu nagle Rudy pokazał swoją naturę dżeltelmena i z kłami na karku Debbisi wygonić ją na podłogę... Bardzo to było kulturalne...;/

Mężniejemy ;)

Za oknem nostalgia- od paru miesięcy praktycznie cały czas śnieg. Rudy chyba miał juz dość ciągłej monotoniczności i postanowił sam coś w sobie zmienić :P

Już praktycznie przerósł Debbiśke- a dziewczyna do maleńkich nie należy :P Zaczyna nabierać masy, karczycho się rozrasta :D Kufa się ładnie nabzdyczyła, generalnie nabiera typowo kocurzego wyglądu no i na koniec ładnie się chłopak z powrotem ofutrza ^^ Bo był już moment gdzie Freudzio był praktycznie łysy...

Myślę jednak że to nie koniec i chłopak jeszcze zaskoczy swoja metamorfozą ;) 

Kilka dzisiejszych zdjęć mojego mężczyzny :)